Het model van Marshall Rosenberg

Dit is het model dat Marshall Rosenberg heeft ontwikkeld.

Deze bestaat uit vier stappen.
De eerste stap is het waarnemen van feiten. Belangrijk bij deze fase is dat men neutrale termen gebruikt. De feiten benoemt zoals die zich voordoen en niet oordelen uitspreekt zoals dat iemand slordig of onhandelbaar is.
De tweede stap is je gevoelens gaan benoemen. Hiermee maak je duidelijk wat de feiten voor je betekenen. Onze gevoelens komen niet voort uit het gedrag van de ander maar uit de interpretatie die we maken over wat het gedrag van de ander betekent.  Door dit onderscheid te maken tussen wat de ander doet en wat ons idee daarbij is, kan de ander ons makkelijker blijven horen.
De derde stap is je behoeften gaan uiten. Hiermee vertel je waarom het belangrijk is voor je. Onze gevoelens zijn gelinkt aan onze (al dan niet vervulde) behoeften. Maar welke behoefte er achter een gevoel schuilgaat kan van moment tot moment en van persoon tot persoon verschillen.
De vierde en dan ook laatste stap is het gaan uiten van jouw wens/verzoek. Door het uiten van een verzoek neemt men de verantwoordelijkheid voor het vinden van een oplossing die tegemoetkomt aan jouw behoeften. Een verzoek is een positief geformuleerd voorstel. Als er geen nee op geantwoord kan worden, is het geen verzoek maar een eis. Door het doen van een concreet verzoek maakt men duidelijk wat voor diegene op dat moment belangrijk is.